ESKİMEYEN DOSTLAR KÜRE DAĞLARINDA

Aydınlıkevler Lisesi’nin dostlukları eskimeyen gençleri olarak bu kez benim rehberliğimde Karabük Yenice bölgesinden Küre dağlarına çıktık.

Gezimizin detaylarını organize ettikten sonra, Sevgili Dilek Dinçol, Turgay Devecioğlu ve Ekrem Genç kaptanlarımızın kullandığı arabalarla 9 genç yola koyulduk.

Turgay’ın eşi Ümit, Ekrem’in eşi Funda, okulumuzun kızlarından Ayşe Yücel, Ayşe Gür, Hamiyet Gürbüz ile rehber olarak benim yer aldığım ekibin ilk durağı Safranbolu oldu.





Balıkesir’den geziye katılan Berrin Böke ile Safranbolu’da buluştuk ve erken inen araştırmacı Berrin’in bulup önerdiği yerde nefis bir kahvaltı yaptık. Kahvaltıdan sonra Safranbolu sokaklarını arşınladık. Safran’ın hem kendisini, hem de çiçeğini aldık.

Safran çiçeği





Sonrasında Zonguldak yoluna sapıp, çok güzel yapılmış asfalt yolda, sonbaharın her renginin olduğu ormanda, 20’ye yakın tünelden geçerek, Şeker Kanyonu girişine ulaştık.




Girişte hemen sağda Yenice Evi karşıladı bizi. Bu ahşap ev, hiç çivi kullanılmadan, ağaçların birbirine geçirilmesi ile yapılmış.



İki katlı bu muhteşem konağa, bir ip merdivenden geçerek ulaşılıyor. Altımızda ise Şeker kanyonundan gelen buz gibi dere akıyor. Burada kahve molası vermek iyi geldi.

Kanyonun derinliklerine ilerleyince, kenar yüksekliğinin 200 metreyi aştığı dar kanyona girdik. Bu bölgede bir araba park yeri var..



Arabalarımızı oraya bıraktıktan sonra, Kanyonun içindeki tahta teraslarda kısa bir gezi yaptık, fotoğraf çekip, ormanın ve akarsuyun kokusunu içimize sindirdik.

Kalacağımız otel dağın oldukça yüksek noktasındaydı… Arabalarımızla 20 dakikayı geçen bir tırmanış sonunda dışı ahşap, ama içi kısmen restore edilmiş otelimize ulaştık.



Otelin sahibi, Bisiklet Federasyonu eski başkanlarından Ünal Tolun. Bu bölgede dağ bisikleti yapılacak rotalar var ve uluslararası dağ bisikleti yarışlarının gerçekleştirildiği bir de orman içi pist bulunuyor.

http://www.albergobutikotel.com adresinden de ulaşabileceğiniz otelin önünde, tüm vadiye ve dağlara hakim bir teras yer alıyor. Bu terasta oturup, akşam sobada pişireceğimiz kestanelerimizi hazırladık.




Çok kısa bir yürüyüşten sonra, akşam yemeğimiz hazırdı. Sobanın ısıttığı salonda yemeğimizi yedikten sonra,  sırada kestanelerin pişmesi ve en sonunda da tombala partisi vardı…




Tombalada Ekrem çok şanslıydı ve gezinin masrafını hemen hemen çıkarttı.

Geceyi sobaların ve elektrikli radyatörlerin ısıttığı odalarımızda geçirdikten sonra, 10 Kasım sabahına uyandık.




Otelin önündeki bayrak direğinin dibinde, tıpkı ilkokul günlerinde olduğu gibi yan yana dizildik ve atamızı saygıyla andık.

Kahvaltıdan sonra gezi yolumuzun üzerinde Yenice Teras evleri vardı.



Orman içinde yapılan bu güzel tesiste bir süre konakladık. Terastaki salıncaktan dağlara doğru özgürce uçtuk.

Yenice’ye indikten sonra, dönüş yolunda son durağımız Ankara-İstanbul otobanın Cankurtaran mevkiindeki Doruk Dağ tesisleri oldu.



Göletin etrafında bir tur attıktan sonra, bu güzel geziyi Ankara girişinde ayrılarak noktaladık.



Uzun yıllar arkadaş olmamızın keyfini bir kez daha sohbetlerimizde yaşattık.